Φίλος: αυτός που είναι δίπλα σου και στις χαρές και στις λύπες χωρίς να ζητάει παρά ελάχιστα. Όλοι κάπου έχουμε ακούσει εκείνα τα γνωστά ρητά για τη φιλία «ο έρωτας είναι τυφλός, η φιλία κλείνει τα μάτια της» κτλ.. Όλοι αναγνωρίζουν πόσο σημαντικοί είναι οι φίλοι, είναι αυτοί που επιβεβαιώνουν ότι δεν είσαι μόνος σου σε αφιλόξενο πλανήτη, είναι αυτοί που σε δέχονται όπως είσαι.
Πάντα τους περνάμε από τεστ και δοκιμασίες.. η πιο συνηθισμένη και πιο σίγουρη αυτή του χρόνου. Δύσκολα χάνεις φίλους από τα παλιά, δύσκολα σε προδίδουν ή τους προδίδεις.. γιατί αλλιώς πως αντέξατε μέχρι τώρα? Κι έχεις όλες εκείνες τις ιστορίες για το πώς γνωριστήκατε, για εκείνο το μεθυσμένο βράδυ πριν από 700 καλοκαίρια, που δεν πολύ-θυμάται κανείς από πού είχε ξεκινήσει, τις κουβέντες για εκείνον τον τύπο ή εκείνη την γκόμενα. Και ξέρεις πως ο,τι κι αν κάνεις δεν θα σε κριτικάρει, δεν θα πέσεις στα μάτια του, ίσως γιατί σε καταλαβαίνει, ίσως γιατί θα έκανε το ίδιο, ίσως γιατί απλώς είναι φίλος.
Συνήθως όλο αυτό το πακέτο το βρίσκεις σε άτομα του ίδιου φύλου. Είναι πιο εύκολο να σε καταλάβουν και να ταιριάξεις. Κι αν βρεις κάποιον του αντίθετου φύλου που έχει όλα αυτά που ψάχνεις σε κάποιον εκεί έξω για να κάνεις παρέα ή να γίνει φίλος σου?
Πολλοί λένε ότι αυτό δεν γίνεται. Δεν υπάρχει φιλία μεταξύ ανδρών και γυναικών. Πάντα υπάρχει το ερωτικό στοιχείο. Ο ένας πάντα θέλει κάτι παραπάνω από τον άλλο από μια φιλία. Ή μπορεί αυτό να το θέλουν και οι δύο αλλά λόγω συγκυριών/ συνθηκών κτλ δεν έγινε ποτέ τίποτα. Κι από τη στιγμή που υπάρχει το ερωτικό δεν υπάρχει φιλία, απλώς συμβιβάζεσαι – the best you can get, ή ελληνιστί το μη χείρον βέλτιστον = ή φίλος ή τίποτα, άρα φίλος.
Κι αναγκάζεσαι να ακούσεις για την τελευταία κατάκτηση, τον τελευταίο γκόμενο, την τελευταία που ερωτεύτηκε.. κι είσαι πάντα εκεί όταν αυτό τελειώσει, μέχρι να έρθει το επόμενο..
Κι εντάξει όταν ο ένας είναι ερωτευμένος και ο άλλος όχι, τότε η κατάσταση είναι σαφώς άνιση και μια άνιση σχέση δεν είναι φιλία.
Αν όμως απλώς ο ένας ή και οι δύο θεωρούν τον άλλο ελκυστικό, και ίσως αυτό να σήμαινε κάτι παραπάνω, υπό άλλες συνθήκες, - μια και όλα είναι σχετικά – αλλά στη δεδομένη χρονική στιγμή είναι μόνο αυτό, γιατί αυτό δεν είναι φιλία?
Τους φίλους τους θαυμάζουμε, τους επιλέγουμε γιατί έχουμε κοινά, γιατί έχουν στοιχεία που μας αρέσουν και μας τράβηξαν – είτε αυτά είναι το χιούμορ, είτε ο ερωτισμός τους. Γιατί είναι τόσο παράλογο να σ’ αρέσει κι αυτό σ’ ένα φίλο?
Ίσως για τις γυναίκες να είναι πιο εύκολο γιατί πολλά πράγματα δεν είναι άσπρο ή μαύρο. Είναι γνωστό άλλωστε πως μας αρέσει να αναλύουμε τα πάντα: το βλέμμα, την ατάκα, το παπούτσι, τα πάντα… αυτό συμβαίνει γιατί δεν θεωρούμε ότι αυτά γίνονται τυχαία ή κατά λάθος, δεν είπε αυτό γιατί σκέφτηκε μόνο αυτό, υπάρχει story από πίσω. Δεν είναι κάποιος μόνο ελκυστικός, έχει κι άλλα καλά στοιχεία. Δεν σου μιλάω μόνο γιατί θέλω να κάνω sex μαζί σου, ίσως και να το κάνω, αλλά δεν είναι μόνο αυτό, ή δεν είναι σίγουρα μόνο αυτό. Είσαι φίλος μου και χαίρομαι για σένα – για την τελευταία γκόμενα – αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι σε ένα παράλληλο σύμπαν εμείς οι δύο δεν είμαστε ζευγάρι.
Για τους άντρες τα πράγματα είναι λίγο πιο ξεκάθαρα, οι ορισμοί τους είναι πιο ασπρόμαυροι. Φίλος είναι αυτός που θα είναι δίπλα σου, θα σε στηρίξει.. κτλ κτλ, και σε καμία περίπτωση δεν τον βλέπεις ερωτικά. Εκεί τα πράγματα μπερδεύονται και η σχέση περνάει σε άλλο επίπεδο, λένε.
Και τι γίνεται με το sex μεταξύ φίλων? Όπως μου είπε κάποιος «τα καλύτερα γκολ μπαίνουνε στα φιλικά παιχνίδια». Εκεί που είσαι πιο χαλαρός, πιο άνετος, που δεν έχεις το άγχος της παρεξήγησης, που ξέρεις ότι ο άλλος σε έχει δει στα χειρότερά σου και συνεχίζει να σε γουστάρει.. που ο,τι και να γίνει δεν θα αλλάξει κάτι την επόμενη μέρα.
Τέλος, αφού με κάποιον ταιριάζεις, κολλάς, γιατί το είδος της σχέσης να καθορίζεται και να περιορίζεται από το φύλο σου? Αυτά τα κοινά στοιχεία που θα σας έκαναν ένα ωραίο ζευγάρι μπορεί να σε κάνουν και φίλο – εξάλλου δεν λένε ότι μια σωστή σχέση βασίζεται στην αλληλο-εκτίμηση και στον σεβασμό? Γιατί μια φιλία πάνω σε τι στηρίζεται?
Πάντα τους περνάμε από τεστ και δοκιμασίες.. η πιο συνηθισμένη και πιο σίγουρη αυτή του χρόνου. Δύσκολα χάνεις φίλους από τα παλιά, δύσκολα σε προδίδουν ή τους προδίδεις.. γιατί αλλιώς πως αντέξατε μέχρι τώρα? Κι έχεις όλες εκείνες τις ιστορίες για το πώς γνωριστήκατε, για εκείνο το μεθυσμένο βράδυ πριν από 700 καλοκαίρια, που δεν πολύ-θυμάται κανείς από πού είχε ξεκινήσει, τις κουβέντες για εκείνον τον τύπο ή εκείνη την γκόμενα. Και ξέρεις πως ο,τι κι αν κάνεις δεν θα σε κριτικάρει, δεν θα πέσεις στα μάτια του, ίσως γιατί σε καταλαβαίνει, ίσως γιατί θα έκανε το ίδιο, ίσως γιατί απλώς είναι φίλος.
Συνήθως όλο αυτό το πακέτο το βρίσκεις σε άτομα του ίδιου φύλου. Είναι πιο εύκολο να σε καταλάβουν και να ταιριάξεις. Κι αν βρεις κάποιον του αντίθετου φύλου που έχει όλα αυτά που ψάχνεις σε κάποιον εκεί έξω για να κάνεις παρέα ή να γίνει φίλος σου?
Πολλοί λένε ότι αυτό δεν γίνεται. Δεν υπάρχει φιλία μεταξύ ανδρών και γυναικών. Πάντα υπάρχει το ερωτικό στοιχείο. Ο ένας πάντα θέλει κάτι παραπάνω από τον άλλο από μια φιλία. Ή μπορεί αυτό να το θέλουν και οι δύο αλλά λόγω συγκυριών/ συνθηκών κτλ δεν έγινε ποτέ τίποτα. Κι από τη στιγμή που υπάρχει το ερωτικό δεν υπάρχει φιλία, απλώς συμβιβάζεσαι – the best you can get, ή ελληνιστί το μη χείρον βέλτιστον = ή φίλος ή τίποτα, άρα φίλος.
Κι αναγκάζεσαι να ακούσεις για την τελευταία κατάκτηση, τον τελευταίο γκόμενο, την τελευταία που ερωτεύτηκε.. κι είσαι πάντα εκεί όταν αυτό τελειώσει, μέχρι να έρθει το επόμενο..
Κι εντάξει όταν ο ένας είναι ερωτευμένος και ο άλλος όχι, τότε η κατάσταση είναι σαφώς άνιση και μια άνιση σχέση δεν είναι φιλία.
Αν όμως απλώς ο ένας ή και οι δύο θεωρούν τον άλλο ελκυστικό, και ίσως αυτό να σήμαινε κάτι παραπάνω, υπό άλλες συνθήκες, - μια και όλα είναι σχετικά – αλλά στη δεδομένη χρονική στιγμή είναι μόνο αυτό, γιατί αυτό δεν είναι φιλία?
Τους φίλους τους θαυμάζουμε, τους επιλέγουμε γιατί έχουμε κοινά, γιατί έχουν στοιχεία που μας αρέσουν και μας τράβηξαν – είτε αυτά είναι το χιούμορ, είτε ο ερωτισμός τους. Γιατί είναι τόσο παράλογο να σ’ αρέσει κι αυτό σ’ ένα φίλο?
Ίσως για τις γυναίκες να είναι πιο εύκολο γιατί πολλά πράγματα δεν είναι άσπρο ή μαύρο. Είναι γνωστό άλλωστε πως μας αρέσει να αναλύουμε τα πάντα: το βλέμμα, την ατάκα, το παπούτσι, τα πάντα… αυτό συμβαίνει γιατί δεν θεωρούμε ότι αυτά γίνονται τυχαία ή κατά λάθος, δεν είπε αυτό γιατί σκέφτηκε μόνο αυτό, υπάρχει story από πίσω. Δεν είναι κάποιος μόνο ελκυστικός, έχει κι άλλα καλά στοιχεία. Δεν σου μιλάω μόνο γιατί θέλω να κάνω sex μαζί σου, ίσως και να το κάνω, αλλά δεν είναι μόνο αυτό, ή δεν είναι σίγουρα μόνο αυτό. Είσαι φίλος μου και χαίρομαι για σένα – για την τελευταία γκόμενα – αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι σε ένα παράλληλο σύμπαν εμείς οι δύο δεν είμαστε ζευγάρι.
Για τους άντρες τα πράγματα είναι λίγο πιο ξεκάθαρα, οι ορισμοί τους είναι πιο ασπρόμαυροι. Φίλος είναι αυτός που θα είναι δίπλα σου, θα σε στηρίξει.. κτλ κτλ, και σε καμία περίπτωση δεν τον βλέπεις ερωτικά. Εκεί τα πράγματα μπερδεύονται και η σχέση περνάει σε άλλο επίπεδο, λένε.
Και τι γίνεται με το sex μεταξύ φίλων? Όπως μου είπε κάποιος «τα καλύτερα γκολ μπαίνουνε στα φιλικά παιχνίδια». Εκεί που είσαι πιο χαλαρός, πιο άνετος, που δεν έχεις το άγχος της παρεξήγησης, που ξέρεις ότι ο άλλος σε έχει δει στα χειρότερά σου και συνεχίζει να σε γουστάρει.. που ο,τι και να γίνει δεν θα αλλάξει κάτι την επόμενη μέρα.
Τέλος, αφού με κάποιον ταιριάζεις, κολλάς, γιατί το είδος της σχέσης να καθορίζεται και να περιορίζεται από το φύλο σου? Αυτά τα κοινά στοιχεία που θα σας έκαναν ένα ωραίο ζευγάρι μπορεί να σε κάνουν και φίλο – εξάλλου δεν λένε ότι μια σωστή σχέση βασίζεται στην αλληλο-εκτίμηση και στον σεβασμό? Γιατί μια φιλία πάνω σε τι στηρίζεται?
