55+, με κοιλίτσα, το μαλλί κουρεμένο για να κρύψει την αραίωση και την ηλικία, τα ρούχα προσεγμένα (λέμε τώρα) και αυτοκίνητο .. κι όλο αυτό να προσαρμόζεται στην ανάλογη οικογενειακή κατάσταση αλλά και στην οικονομική.. Μπορεί το αυτοκίνητο να είναι ένα Citroen του ’80 ή ένα Audi του ’07, τα ρούχα να είναι αθλητικά Nike, Adidas, ή ένα ακριβό κουστούμι ή ένα τριμμένο υφασμάτινο που κάποτε μάλλον ήταν καφέ. Κοινός παρονομαστής το βλέμμα του πεινασμένου που πέφτει πάνω σε ο,τι θηλυκό κινείται. Και ενώ είναι κατανοητό και ψιλό-αναμενόμενο αυτοι οι πιο μεγάλοι, συνήθως παντρεμένοι χρόνια, να μην είναι τόσο cool δίπλα σε ωραίες πιτσιρίκες και ίσως αποδεκτό, γιατί όλοι μας θα το κάνουμε λιγότερο ή περισσότερο (κάποια στιγμή), υπάρχουν οι διάφοροι τύποι που κάνουν τη ραχοκοκαλιά σου να ανατριχιάζει και ψάχνεσαι να δεις το γλοιώδες μονοπάτι από σάλιο που σίγουρα αφήνουν στο πέρασμά τους.
Είναι γενική γνώση και αφορά όλες τις μορφές ζωής ότι όταν το αρσενικό πλησιάζει το θηλυκό πρέπει να έχει και κάτι να δείξει, για να φανεί και να ξεχωρίσει από τα άλλα.. όπως κάποια πουλιά δείχνουν τα χρώματα των φτερών ή το τραγούδι τους, άλλα ζώα τη δύναμη ή το τρίχωμά τους έτσι και οι άνθρωποι έχουν κάτι να προβάλλουν για να τους προσέξει ή να τους αποδεχτεί το άλλο φύλο. Υπάρχουν αρκετοί γοητευτικοί, διακριτικοί, ευγενικοί, χαριτωμένοι, με χιούμορ… όπως και ωραίοι (παρά την ηλικία) ή απλώς πλούσιοι… όπως και να έχει κάτι έχουν να προσφέρουν παραπάνω.
Και η απορία μου είναι η εξής: αυτοί οι άλλοι, οι κακόμοιροι μεσήλικες, κοντοί, χοντροί και άσχημοι, χωρίς κάτι εντυπωσιακό πάνω τους, κάτι που να δημιουργήσει μια καλή πρώτη εντύπωση (γιατί είτε το παραδεχόμαστε είτε όχι ΟΛΟΙ κρίνουμε από την πρώτη εντύπωση..) πώς ξεκινάνε να μιλήσουν σε μια 20-30 χρόνια (τουλάχιστον) μικρότερή τους και χωρίς έστω μια διακριτική ατάκα, ένα αστείο (ακόμα και κλισέ) ζητάνε τηλέφωνα και sex???????? Με ποια λογική??? Ή ακόμα κι όταν κάνουν ένα χυδαίο, χοντροκομμένο, ρατσιστικό, φαλλοκρατικό, σεξιστικό, γλοιώδες σχόλιο, με εκείνο το απαράδεκτο πεινασμένο βλέμμα τι φαντάζονται ότι θα κερδίσουν????
Κι από την άλλη ο δέκτης τι πρέπει να κάνει? Να νιώσει οίκτο και λύπηση για τα χάλια τους και να μη μιλήσει? Να τους αποφύγει γιατί ο,τι και να κάνει δεν έχει νόημα? Ή μήπως να απαντήσει αναλόγως στέλνοντας τους πίσω στη λασπο-λακκούβα από όπου βγήκαν?
Κι αν το να απαντήσεις δεν είναι και τόσο εύκολο για χίλιους δυο λόγους, πως αντιμετωπίζεις τέτοιες καταστάσεις? Πως τους δείχνεις πόσο τραγική είναι η θέση στην οποία βρίσκονται?? Και πόσο άβολη είναι η θέση στην οποία φέρνουν εσένα??
Και, όπως είπα, υπάρχουν και κάποιοι που δεν είναι τόσο απαράδεκτοι, κάποιες μάλιστα θα μπορούσαν να γοητευτούν, να βολευτούν, να τους αρέσουν.. κι αυτοί όμως, ακριβώς λόγω ηλικίας, πρέπει να έχουν μια ιδέα για το που έχουν ελπίδες και που όχι, ποιες είναι αυτές που θα τους ενδιέφερε κάποιος στην ηλικία του πατέρα τους. Αλλά το να ξέρεις ότι θα φας άκυρο και να πας (τύπου θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό) είναι γοητευτικό μόνο όταν είσαι έφηβος άντε και πριν τα 30 ή όταν είσαι ερωτευμένος κι όλα δικαιολογούνται!! Στα 50+ δεν δικαιολογείται!!!! Η εμπειρία κι η σοφία που αποκτάς με τα χρόνια?? Δεν δικαιολογείται να σταματάει να δουλεύει το πάνω κεφάλι και να παίρνει τις αποφάσεις το κάτω!!!
Φαντάζομαι δεν υπάρχει θεραπεία και απλώς πρέπει να ανεχτούμε και τους γλοιώδεις τύπους που κυκλοφορούν ανάμεσα μας. Και πολύ φοβάμαι πως πάντοτε το είχαν αυτό το σιχαμένο στυλάκι, απλώς μεγαλώνοντας δεν κρύβεται τόσο εύκολα …
Είναι γενική γνώση και αφορά όλες τις μορφές ζωής ότι όταν το αρσενικό πλησιάζει το θηλυκό πρέπει να έχει και κάτι να δείξει, για να φανεί και να ξεχωρίσει από τα άλλα.. όπως κάποια πουλιά δείχνουν τα χρώματα των φτερών ή το τραγούδι τους, άλλα ζώα τη δύναμη ή το τρίχωμά τους έτσι και οι άνθρωποι έχουν κάτι να προβάλλουν για να τους προσέξει ή να τους αποδεχτεί το άλλο φύλο. Υπάρχουν αρκετοί γοητευτικοί, διακριτικοί, ευγενικοί, χαριτωμένοι, με χιούμορ… όπως και ωραίοι (παρά την ηλικία) ή απλώς πλούσιοι… όπως και να έχει κάτι έχουν να προσφέρουν παραπάνω.
Και η απορία μου είναι η εξής: αυτοί οι άλλοι, οι κακόμοιροι μεσήλικες, κοντοί, χοντροί και άσχημοι, χωρίς κάτι εντυπωσιακό πάνω τους, κάτι που να δημιουργήσει μια καλή πρώτη εντύπωση (γιατί είτε το παραδεχόμαστε είτε όχι ΟΛΟΙ κρίνουμε από την πρώτη εντύπωση..) πώς ξεκινάνε να μιλήσουν σε μια 20-30 χρόνια (τουλάχιστον) μικρότερή τους και χωρίς έστω μια διακριτική ατάκα, ένα αστείο (ακόμα και κλισέ) ζητάνε τηλέφωνα και sex???????? Με ποια λογική??? Ή ακόμα κι όταν κάνουν ένα χυδαίο, χοντροκομμένο, ρατσιστικό, φαλλοκρατικό, σεξιστικό, γλοιώδες σχόλιο, με εκείνο το απαράδεκτο πεινασμένο βλέμμα τι φαντάζονται ότι θα κερδίσουν????
Κι από την άλλη ο δέκτης τι πρέπει να κάνει? Να νιώσει οίκτο και λύπηση για τα χάλια τους και να μη μιλήσει? Να τους αποφύγει γιατί ο,τι και να κάνει δεν έχει νόημα? Ή μήπως να απαντήσει αναλόγως στέλνοντας τους πίσω στη λασπο-λακκούβα από όπου βγήκαν?
Κι αν το να απαντήσεις δεν είναι και τόσο εύκολο για χίλιους δυο λόγους, πως αντιμετωπίζεις τέτοιες καταστάσεις? Πως τους δείχνεις πόσο τραγική είναι η θέση στην οποία βρίσκονται?? Και πόσο άβολη είναι η θέση στην οποία φέρνουν εσένα??
Και, όπως είπα, υπάρχουν και κάποιοι που δεν είναι τόσο απαράδεκτοι, κάποιες μάλιστα θα μπορούσαν να γοητευτούν, να βολευτούν, να τους αρέσουν.. κι αυτοί όμως, ακριβώς λόγω ηλικίας, πρέπει να έχουν μια ιδέα για το που έχουν ελπίδες και που όχι, ποιες είναι αυτές που θα τους ενδιέφερε κάποιος στην ηλικία του πατέρα τους. Αλλά το να ξέρεις ότι θα φας άκυρο και να πας (τύπου θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό) είναι γοητευτικό μόνο όταν είσαι έφηβος άντε και πριν τα 30 ή όταν είσαι ερωτευμένος κι όλα δικαιολογούνται!! Στα 50+ δεν δικαιολογείται!!!! Η εμπειρία κι η σοφία που αποκτάς με τα χρόνια?? Δεν δικαιολογείται να σταματάει να δουλεύει το πάνω κεφάλι και να παίρνει τις αποφάσεις το κάτω!!!
Φαντάζομαι δεν υπάρχει θεραπεία και απλώς πρέπει να ανεχτούμε και τους γλοιώδεις τύπους που κυκλοφορούν ανάμεσα μας. Και πολύ φοβάμαι πως πάντοτε το είχαν αυτό το σιχαμένο στυλάκι, απλώς μεγαλώνοντας δεν κρύβεται τόσο εύκολα …
