Γιορτές

Και κάθομαι και γράφω κάρτες και γράμματα, στολίζω δέντρα και σκέφτομαι τις διακοπές… «ψυχαναγκαστική χαρά» ή «ευκαιρία για διασκέδαση»????

Τι είναι πιο έντονο αυτές τις μέρες? Ο κακός χαμός, ο κοινωνικός αναβρασμός και η οικονομική κρίση ή οι γιορτές, τα λαμπιόνια, τα δώρα και οι αγιοβασίληδες? Ψάχνουμε όντως ευκαιρίες να ξεχάσουμε τις σκοτούρες και τα προβλήματά μας ή έχοντας συνηθίσει τόσα χρόνια τέτοια εποχή σαν καλο-κουρδισμένα μηχανήματα στολιζόμαστε και φοράμε τα καλά μας και το ωραίο μας χαμόγελο και βγαίνουμε?

Ναι! Υπάρχει οικονομική κρίση! Ναι! Υπάρχουν σοβαρά προβλήματα! Ναι! Είναι καιρός για αντίδραση και αλλαγές! Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορώ να βγω και να ξοδέψω τα 5 έστω έξτρα ευρώ που έχω? Να νιώθω ενοχές γιατί θέλω να διασκεδάσω μέσα σε όλο τον πανικό? Από πότε η διασκέδαση δημιουργεί τέτοιες ενοχές?

Μήπως απλώς γίνομαι μέρος του συστήματος? Και τι πρέπει να κάνω για να το αποτρέψω? Φοβάμαι τις απόλυτες απαντήσεις, τις απόλυτες λύσεις, το μαύρο-άσπρο. Πάντα νόμιζα ότι όλα είναι τουλάχιστον γκρι αν όχι πολύχρωμα. Φοβάμαι τις αντιδράσεις που φέρνει μια αντίθετη ή έστω άκαιρη άποψη ή επιλογή. Είμαι αρκετά ώριμη και έξυπνη για να αποφασίζω για τη ζωή μου αλλά όπως οι πιο πολλοί χρειαζόμαστε ιδανικά για να ακολουθούμε, όχι να αντιγράφουμε απλώς ανθρώπους που θα μας εμπνεύσουν για κάτι καλύτερο. Δυστυχώς σήμερα φαίνεται τόσο δύσκολο να τους βρούμε.

Και τελικά εγώ να το ξεστολίσω το δέντρο μου?